هند بستر یکی از کهن سال ترین تمدن های بشر است. یکی از فراگیرترین و شناخته شده ترین هنرهای هند، هنر رقص است که همواره با اعتقادات مذهبی و دینی بسیار عمیق هندی ها درآمیخته است از اینرو بسیار با اهمیت است. آنها معتقدند پیش از بوجود آمدن زبان، رقص بهترین راه ارتباطی با خدایان بوده است. رقص های هندی به طور کلی در سه دسته رقص های شناخته شده (ملی یا کلاسیک)، رقص های محلی (متعلق به مناطق مختلف) و رقص های معاصر دسته بندی می شوند. رقص های کلاسیک از قدمت زیادی برخوردارند و همگی آنها ریشه در افسانه های حماسی، اسطوره شناسی، باورها و آئین های مذهبی اقوام و ادیان مختلف هندی دارند. رقص های بومی نیز هر یک بر اساس معیارهای متفاوت در هر منطقه شکل گرفته اند: مانند مذهب، ملیت و نیازهای اجتماعی، شکل و شیوه ی زندگی جمعی و اعتقادی مردم. رقص های معاصر نیز آمیزه ای از این دو گونه قدیمی، بعلاوه نمادهایی برگرفته از رقص های غربی است.
تمامی رقص های کلاسیک هند، در واقع نمایش های موزیکال و دراماتیکی هستند که بدون استثناء روایت گر بوده و از تاریخ و پیشینه بسیار قدیمی برخوردارند. نظریه های مختلفی در مورد دسته بندی این رقص ها وجود دارد که ما در اینجا از ۸ رقص کلاسیک هندی نام می بریم.
۱ ـ رقص بهاراتانیام (Bharatanatyam) واقع در جنوب شرقی هند.
۲ ـ کاتاک (kathak) متعلق به مناطق مختلف در شمال هند
۳ ـ کاتاکالی (Katakali) واقع در جنوب هند
۴ ـ کوچیپودی (Kuchipudi) در سواحل جنوب شرقی هند
۵ ـ مانیپوری (Manipuri) متعلق یه منطقه ی مانیپور در شمال هند
۶ ـ موهینی یاتام (Mohiniattam) متعلق به منطقه ی کرالا در جنوب غربی
۷ ـ رقص اودیسی (Odissi) متعلق به منطقه ی اودیشا در شرق هند
۸ ـ ساتریا (Satriya) متعلق به منطقه ی آسام در شمال شرقی هند
