رقص آسما-کسمه رقص ملی آذربایجاناست و یکی از قدیمی‌ترین و معمول‌ترین رقص‌های مربوط به عروسی است. به این علت این رقص این گونه نام‌گذاری شده که تحت صداهای موسیقی عروس را به خانه داماد می‌آورند و خانم‌هایی که عروس را مشایعت می‌کنند پشت سر او می‌رقصند. شیوه رقص آرام است و تا حدی به صورت […]
رقص کؤچدو بالابان رقص مردمی آذربایجان است که در استان اردوباد جمهوری خودمختار نخجوان به وجود آمده است. علت نام‌گذاری رقص این است که در بسیاری از اوقات با صدای بالابان و تنبک و یا زورنا و تنبک اجرا می‌شود. اصالت رقص یاللی در این است که از ابتدای رقص ۵-۶ نفر شانه به شانه
رقص کؤچدو بالابان ادامه مطلب »
از نگاه تماشاچی‌ها در سمت چپ آقایان و در سمت راست خانم‌ها به صورت جدا و مورب قرار گرفته‌اند و رقص یاللی را اجرا می‌کنند. موسیقی این رقص بسیار مشهور بوده و همیشه همراه با ترانه زیر اجرا می‌شود:
رقص قالادان قالایا ادامه مطلب »
رقص گوپو (Gopu) یک نوع رقص معروف یاللی که از گذشته‌ها تا کنون در بین رقص‌های آذربایجان قرار داشته و با علاقه فراوان اجرا می‌شده است. رقصی که تصاویر مهاجرت درناها در فصل بهار را هم به صورت رقص و هم به صورت بازی منعکس می‌کند. هم اکنون این رقص تنها در استان‌های سرور و
نوعی از رقص است که در آذربایجان در عروسی‌ها و شادی‌ها به طور چشمگیر بین جوانان و بچه‌ها گسترش یافته است. رقص ملی که از اصطلاح «ها خیشلا» برداشت شده، رقصی پر جنب‌وجوش،شاد که با پرش‌های سبک اجرا می‌شود.
رقصی مخصوص و مرسوم بین مردم آذربایجان که از روی کلمات «آی گولوم هی» که در رقص خوانده می‌شود نام‌گذاری شده است. این رقص قدیمی را معمولاً دخترهای جوان و خانم‌ها در مراسمات مختلف شادی و مخصوصاً در مراسم «خینا یاخدی» (حنابندان) اجرا می‌کنند. این رقص که از انواع یاللی است در استان «سرور» در
رقص ملی آذربایجان و یکی از انواع یاللی است. «کؤچری»(مترادف:عبور کرده) در ترکی آذربایجانی به چیزی که همیشه در حال تغییر مکان و غیر ساکن است گفته می‌شود(مهاجر). این عامل در روند رقص نیز خودش را نشان می‌دهد، به طوری که رقص کننده‌ها در حالی که از کمر همدیگر گرفته‌اند به صورت دایره‌ای می‌رقصند.(یاللی) رقص
رقص یوز بیر، یکی از رقص‌های عرفانی دنیای شرق است. به طور مثال عدد ۱۰۱ که در تسبیح وجود دارد(تعداد دانه‌های تسبیح) یکی از این نمونه‌هاست. فرضیه دیگری که در این مورد وجود دارد این است که در گذشته موسیقیدان‌ها رقص‌های فی‌البداهه‌ای خلق می‌کردند و برای این که آن‌ها را فراموش نکنند به روی آن‌ها
یکی از رقص‌های کهن خانم‌ها در آذربایجان است. آهنگ آن تا حدودی به رقص«نعلبکی» شباهت دارد. تاریخچه مبدع و اولین اجرا کننده آن «طیب دمیروو» نوازنده قارمان(آکاردئون) صدادار بوده است. که در اجرای نوازنده معروف قارمان «قیزخانیم داداشووا» در یادها ماندگار شده است. این رقص برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ میلادی توسط «سعید رستموو»
یکی از رقص‌های قدیم آذربایجان است. موسیقی آن بسیار شبیه رقص «واغزالی» است تنها فرق آن آرام‌تر بودن آن است. نه تنها در آذربایجان بلکه در مجموعه موسیقیدان‌ها(نوازندگان) قفقاز جنوبی نیز قرار دارد. همان‌طوری که از اسم آن نیز مشخص است توسط استاد نی «میرزا»ی قره‌باغی در سالهای ۱۸۶۰-۱۸۷۰ ابداع شده است. با وجود اینکه
