یکی از رقصهای کهن خانم‌ها در آذربایجان است. آهنگ آن تا حدودی به رقص«نعلبکی» شباهت دارد. تاریخچه مبدع و اولین اجرا کننده آن «طیب دمیروو» نوازنده قارمان(آکاردئون) صدادار بوده است. که در اجرای نوازنده معروف قارمان «قیزخانیم داداشووا» در یادها ماندگار شده است. این رقص برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ میلادی توسط «سعید رستموو» […]
یکی از رقصهای قدیم آذربایجان است. موسیقی آن بسیار شبیه رقص «واغزالی» است تنها فرق آن آرام‌تر بودن آن است. نه تنها در آذربایجان بلکه در مجموعه موسیقیدان‌ها(نوازندگان) قفقاز جنوبی نیز قرار دارد. همان‌طوری که از اسم آن نیز مشخص است توسط استاد نی «میرزا»ی قره‌باغی در سالهای ۱۸۶۰-۱۸۷۰ ابداع شده است. با وجود اینکه
رقص “کئچمه‌مه‌سی” و یا “کئچی ممه‌سی” از جمله رقصهای فولکلوریک و قدیمی اهالی آذربایجان است.این رقص در طیف گسترده‌ای از جشن‌ها و مراسم عروسی توسط مردان اجرا میشود. رقصی که در شیروان محبوب است و نیز به طور عمده در روستاهای باکو اجرا میشود. موسیقی بسیار زیبا و هماهنگ دارد. این رقص می‌تواند کمی آهسته و
آن‌چنان که از اسم رقص نیز مشخص است رقص سمنی منحصر به عید نوروز و مژده دهنده بهار یعنی “سمنی” میباشد. سمنی یکی از قدیمی‌ترین رقص‌ها است که توسط خانم‌ها و دختران به همراه متن شعر آن اجرا می‌شد، متأسفانه امروزه فقط مولودی آن نواخته میشود. این رقص که در اجرای تارزن معروف “حاجی ممداف”
علی کریم اف نوازنده معروف بالابان یکی از هنرمندان برجسته آذربایجان بوده و نزدیک به ۱۰۰ آهنگ رقص تألیف نموده که تمامی آنها الهام گرفته از طبیعت میباشد. برخی از این رقص‌ها عبارت‌اند از: ” آلما گؤلؤ”،” آلچا گؤلؤ”،” حئیوا گؤلؤ “،”چمن لیک”،” یاسمنی” و …
یکی از رقصهای فولکلوریک آذربایجان میباشد. این رقص متعلق به طایفه‌ای به نام خان چوبانی است که در قرن ۱۷- ۱۸ میلادی در منطقه شیروان ساکن یافته‌اند و مردان جسور و نیرومند طایفه، این رقص را اجرا می‌نمودند. اکنون هم حرکات این رقص، دلاوری و بزرگ‌مردی افراد این طایفه را یادآور میشود. رقص خان چوبانی اساساً
رقص تره‌کمه (به ترکی آذربایجانی: Tərəkəmə )(به انگلیسی: Tarakama ) از جمله رقصهای فولکلوریک و قدیمی اهالی آذربایجان است. تره‌کمه نام قبیلهای است که از زمانهای خیلی قدیم در سرزمین آذربایجان ساکن شدهاند. تره‌کمه ها تابستان را در ییلاق و زمستان را در قشلاق میگذراندند و ساکن شدن آنها در زمینهای قره باغ، شاماخی و
رقص توراجی متعلق به اوایل عصر ۱۹ میباشد که به نام پرنده زیبای کوهی ” توراجی” حصر گردیده است. این رقص دارای ملودی بسیار غنی وجهت دار است و بر روی مقام ماهور میباشد که برخی از شعبه‌های مقام ماهور در این رقص مشاهده می‌گردد: مایه ـ عشاق ـ شکسته فارس.رقص نشانگر پرواز نوعی از پرنده
رقص دسمالی (به ترکی آذربایجانیDəsmalı) از جمله رقصهای فولکلوریک و قدیمی اهالی آذربایجان است. ملودی این رقص در سال ۱۹۳۲ توسط تار زن اهل نخجوان، نصیر نصیراف ساخته شده‌است. بسیار چالاک، شاد و با تمپو پرشور نواخته میشود. در اصل این رقص توسط دختران اجرا میشود ولی در نخجوان گاهی توسط پسرها نیز اجرا میشود. این رقص در زمان
رقص قازاغی یکی از رقصهای قدیمی آذربایجان است و از نام آن پیداست که در منطقه قازاغ تألیف شده است. اکنون نیز یکی از رقصهای معروف در این منطقه و سایر نقاط دیگر بوده و فراگیر شده است.فرض می‌گردد که قازاغی رقص جنگجو بوده و در زمان آرایش نظامی و موقع اعزام به جنگ، آن
