رقص آفریقایی که نام دیگر آن آفرو است، قدمتی طولانی دارد و گفته می شود تاریخچه رقص در قاره آفریقا از ۶۰۰۰ سال پیش ظاهر شده است. رقص آفرو بصورت دسته جمعی انجام می شود و بیانگر زندگی اجتماعی فراتر از زندگی زوجین یا انفرادی است. برای یوروبا (ساکنین غرب آفریقا) رقصیدن بدون هیچ تماس بدنی انجام می شد مگر در مواقع خاص که از شریک خود استقاده می کردند. رقص های آفریقایی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: رقص های سیاه در جنوب صحرای صحرا و رقص های عربی که در بخش شمالی آفریقا مشهور است. رقص های آفریقایی توسط کارگران آفریقایی در فعالیت های تولیدی ایجاد شده است و از آنها برای نمایش صحنه هایی مانند سوزاندن ، کاشت ، برداشت ، شکار و پرستش مردم از توتم استفاده می شود. مردم آفریقا همیشه برای بیان احساسات درونی خود چه در غم و اندوه چه در هیجانات و شادی از رقص استفاده می کنند.
حرکات رقص آفریقایی خشن و قدرتمند است ، و ملودی قوی و قابل لمسی دارد. رقصندگان غالباً با خشونت سر خود را حرکت می دهند ، سینه را سفت می کنند ، قفسه سینه را خم می کنند و مچ می گیرند ، مچ پا را می چرخانند ، بازوها را پیچ می دهند ، دست ها و پاها را می لرزانند ، چشم ها را می چرخانند و غیره ، تقریباً هر قسمت از بدن با خشونت حرکت می کند. بدون چند دقیقه تلاش ، رقصندگان عرق می کنند و نفس می کشند. در بسیاری از رقص های آفریقایی مردان با رنگ های سیاه و سفید بدن خود را آغشته می کنند و پایین تنه خود را با پوست یا پرهای رنگی حیوانات محصور می کنند. خانم ها نیز با استخوان حیوانات و رشته های پوست روی بدن خود و زنگ های کوچک روی مچ پای خود برای رقصیدن ظاهر می شوند. البته این تنها یک مدل از انواع رقص آفریقایی است.
